AK Parti hayırlı olsun!
Çok partili demokratik rejimin uygulandığı ülkemizde farklı dünya görüşlerine ve politik duruşlara sahip kesimlerin siyasete girmeleri kadar tabîî bir şey olamaz. Aynı kesimde kabûl edilenlerin de liderlik, öncelikler, siyaset sanatı gibi konularda farklı görüşlere sahip olmaları, bu görüşler arasında bir uzlaşma sağlanamadığında ayrılarak partileşmeleri mümkündür, vakidir. AK Parti de bu çerçevede oluşmuş bir partidir, millet ve memleket için hayırlı olmasını, hukukun ve ahlâkın hâkimiyeti altında çalışarak güzel hizmetler vermesini diliyoruz.
Siyasete girmek iktidara talip olmaktır, iktidar ise çıkar ilişkileri ile yakından alâkadardır. Meşrû yoldan mal, menfaat ve çıkar sahibi olmuş kimselerin yine meşrû yoldan iktidara gelecek ve hukukun üstünlüğüne uyacak bir partinin kurulması ve iktidar olmasından korkusu, kuşkusu olamaz. Kuşkusu ve korkusu olanları üç gruba ayırmak gerekir: a) Önceki iktidarlarla anlaşarak tekeline topladığı çıkarların adâlet çerçevesinde paylaşılmasına râzı olmayanlar. b) Meşrû olmayan yoldan elde ettiği servet ve menfaatlerin hesabının sorulmasından, hakkın yerini bulmasından korkanlar. c) Kendi dünya görüşünü, bağlı bulunduğu değerleri tabulaştıran, bunlarsız bir hayatı tasavvur edemeyen, kendi irâdesini milletin irâdesinden üstün tutan, akla, bilime ve çağın genel değerlerine göre de olsa -tabularına uygun düşmeyen- değişime karşı çıkanlar.
Kuşkusu ve korkusu olan üç grubun dediği olursa millet zarar edecek, milletin dediği olursa bu üç grup kaybedecek; bu durumda millete düşen, kendi menfaatini (millet ve memleketin genel çıkarını) öncelemek, irâdesine sahip çıkmak, menfaat ve taassup gruplarının gürültüsüne pabuç bırakmamaktır.
Bir de iyi niyetli, peşin hükümden arınmış, millet ve memleketin menfaatinden yana olup bir partinin kadrosunu, program ve tüzüğünü -kendilerine göre- uygun ve yeterli bulmadıkları için olumsuz değerlendirmeler yapanlar vardır, bu değerlendirmeleri saygı ile karşılamak, bu tür tenkitlerden yararlanmak gerekir.
Aşağıda bir pasajını aktaracağım Nuray Mert'in Radikal'deki yazısı, konumuzla ilgili olarak aklın ve sağduyunun sesi gibidir:
"Ben, bazı insanlara, ne derse desin, ne yaparsa yapsın kuşku duyan, itimat etmeyen, takiye paranoyası içinde sağduyu ve şuurunu kaybetmiş biri değilim. Dahası, kendi hayat tarzı dışında her şeye karşı otoriter bir bakış ve tutum içinde yaklaşanların, bu paranoyayı, kendi emellerine âlet ettiğini, onun arkasına gizlenip, kendi ilkel dünya görüşlerini baskıya dönüştürmeye çalıştıklarını düşünüyorum. Bu nedenle, yeni partinin demokrasi, toplumsal barış vurgusunu ciddîye alıyorum ve olumlu buluyorum. Benim kaygım, yeni adı altında, bildik sağ hamâset edebiyatı ve siyasetinin yeniden gündeme gelme tehlikesine ilişkin bir kaygı. Hırsızlığa, yolsuzluğa, rant siyasetine karşı olmak, hele özellikle sağ siyasî partilerin neredeyse tamamen bu konudaki kredilerini yitirdiği bir ülkede ve bir dönemde, elbette önemli. Ama yeni kurulan bir partinin, bunun ötesinde, siyasî duruşunun ne olduğunun tartışılması gerektiğini düşünüyorum. Aslında, bu sorun sadece, yeni kurulan AK Parti'nin sorunu değil, tüm siyasî söylemler giderek 'siyasî' olanı gündem dışı bırakıyor, birtakım kulağa hoş gelen, herkesin özlemi olabilecek ama son derece muğlak kavramlar arkasında, iktidarı bir sonraki sefer ele geçirmeye yönelik hamasete yöneliyorlar. Bir siyasî partiyi diğerlerinden ayıran, hangi sorunlara öncelik ve ağırlık verdiği, diğer taraftan bunların çözümleri için hangi politikaları tercih ettiği ve önerdikleridir."
Bugün bir "Hayırlı olsun!" duâsını da, bu yıl Hollanda-Rotterdam'da faâliyete başlayacak olan "Avrupa İslâm Üniversitesi" için yapmak istiyorum. Daha önce açılmış bulunan bir üniversitenin belli başlı öğretim üyelerinin oradan ayrılarak kurdukları yeni üniversite hakkında ileride bilgi verecek ve değerlendirme yapacağım.