Aşkından İmiş

Bilmez idim niçin geldim cihâne
Hapsedildi rûhum kara zindane
Nereden uğramış yolum bu hâne
Olmuş ve olanlar aşkından imiş

Kimi deli olmuş, kimi divane
Vuslat demiş yanmış nice pervane
Düşmüşüz yollara hep yane yane
Ölen ve kalanlar aşkından imiş

Gülde renk, bülbülde nağme, dilde âh
Ravzanın önünde "Yâ Hâbîballah"
Denizin içinde açılan şahrâh
Mûsa'yı bulanlar aşkından imiş

Ham iken pişenler Hakk'a erenler
Çıplak gözleriyle Yâr'i görenler
Fenâ ve bekâda ömür sürenler
Deryaya dalanlar aşkından imiş

Esmâya, sıfâta, şüûn ve zâta
Mazhar olan sensin hep kemâlâta
Çırağ eylediğin bunca zevâta
Gelip başvuranlar aşkından imiş

Aşkınla yanmıyan bir ben kalmışım
Susayıp kanmıyan bir ben kalmışım
Bulup da onmayan bir ben kalmışım
Nimete konanlar aşkından imiş

Cemâlin göreyim akşam ve sabah
Tahammül kalmadı vallah ve billah
Şefâ'at kânısın Yâ Rasûlallah
İçime doğanlar aşkından imiş

İzmir, 27/6/74