HayrettinKaraman.net Site Ana Sayfasına Geçiş Facebook Sayfasına Geçiş Twitter Sayfasına Geçiş instagram Sayfasına Geçiş YouTube Sayfasına Geçiş
Siteden rastgele bir sayfa seçer. Hafızadaki önceki sayfaya döner Hafızadaki sonraki sayfaya döner
 


Demokrasi bir araçtır

Demokrasi, sözde halkın iradesine dayanan bir yönetim şeklidir. Yine sözde halkın (insanların) hak ve özgürlüklerini elde etmeleri için en uygun sistemdir. Ama uygulamada halkın iradesinin yönetime yansımasının da, hak ve özgürlüklerin elde edilmesinin de önünde –en başta ahlak eksikliği olmak üzere- bir takım engeller, çıkmazlar, belirsizlikler vardır.

Çokça vurgulanan ve her şeyin üstünde tutulan "insan hak ve özgürlükleri"nde ön planda tutulan ferttir. Ve daima haktan bahsedilir, ödevden bahsedene pek rastlanmaz. Halbuki her hakkın karşısında bir ödev vardır; hem hakkı hak edebilmek, hem de hak edilen hakka fiilen kavuşabilmek için –bazı istisnai durumlar dışında- ödevlerin yerine getirilmesi gerekir. Hakkı vermek de bir ödevdir; bu ödev yerine getirilmezse hak kâğıt üzerinde kalır, yerini bulmaz.

Ödevlerin yerine getirilmesini sağlamak yalnızca hukuk yaptırımlarıyla olmaz; bu noktada ahlak vazgeçilemez bir unsurdur. Zorunlu ahlak eğitimi şöyle dursun, "ahlak öğretimi"ne bile karşı çıkanlar insan haklarından söz edip dursunlar, sonunda elleri boş, gönülleri nahoş olacaktır; çünkü "insan ödevleriyle" tamamlanmamış bir "insan hakları" bildirgesi ve belgesi, ahlak aşılanmamış bir demokrasi teorik amaçları karşılayan bir araç olamayacaktır.

Evet demokrasi bir araçtır; amaç insandır, insanın mutluluğudur. İnsan tek başına ne var, ne de mutlu olabilir; fert cemiyete ve devlete muhtaçtır. Ferdin hak ve özgürlükleri bir ağaç ise, cemiyetin hakları bir ormandır; ağaca bakarken ormanı unutmanın sonu hüsrandır.

Peki bunları niye yazdım?

Hep ferde ait haktan ve özgürlükten bahseden, hep "verelim, verin" diyen, dengeyi kaçıran, bindiği dalı kesen, içinde yaşadığı ormanın heba olma ihtimalini aklından geçirmeyen gafilleri bir de bu açıdan bakarak düşündürmek istedim.

Bir araç olan demokrasinin mahiyeti ve İslam'daki mukabili konusunda çağdaş müslüman düşünür R. Garaudy'den bir nakil ile yazıyı noktalayacağım:

Garaudy, İslam'ın, özellikle politik güç konusunda, 1. Toplumsal egemenliği göreceleştiren ancak Allah'a ait güç ilkesi, 2. Allah ile halk arasında aracılığı dışlayan şura (danışma) ilkesi ile diğer sistemlerinden farklı ve ayrı olduğunu vurguladıktan sonra diğer sistemleri şöyle tasvir ediyor: "Gücü kutsallaştıran ve yeryüzünde bir yöneticiden bir tanrı yapmaya can atan mutlakıyetçilik; batılı tipte; yani bireyselci, nicel, istatiksel, yetkilendirilmiş ve yabancılaşmış bir "demokrasi".

İslâmî olanı da şöyle tasvir ediyor: "Eğer yasanın ilâhî bir kaynağı varsa ve eğer Allah ile halk arasında ilişkileri gizleyen aracı da yoksa Medîne'nin "şûrası: danışma sistemi" bugün, doğrudan demokrasiden başka bir şeye yol açamaz. Yani her an herkesin karar vereceği bir toplum değil, fakat her problemin ortaya çıktığı düzeyde çözüldüğü bir toplum" (20. Yüzyıl Biyografisi, s.257 vd.).

20 Nisan 2012 Cuma



Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.

  Şu anda sayfası gösterilen kitap.
Önceki Makale
Sonraki Makale
Makale Listesi
Site Sayfaları
Ana Sayfa
Hakkında
Makaleleri
Kitapları
Soru Konuları
Soru Listesi
Hayrettin Karaman`ın Sohbetleri
Şiirleri
Bestelenmiş ve Seslendirilmiş Şiirleri
Bütün site içeriğinin genel kelime indeksi.
Sitede Arama
Hayrettin Karaman'ın Siteye Son Eklenen Yazıları
E-posta
Siteyi Link ve Kaynak Gösterimi
m.HayrettinKaraman.net Mobil-Metin Versiyonu Hakkında

Facebook Sayfası:

Bulunduğunuz Sayfayı:


 
Sayfa başına gider Siteden rastgele bir sayfa seçer. Hafızadaki önceki sayfaya döner Hafızadaki sonraki sayfaya döner
   
Önceki Makale Sonraki Makale Makale Listesi