30- Zeynüddîn el-Irâkî: Abdurrahîm b. el-Hüseyn (v. 806/1403); Mısırlı, kürt asıllı, büyük bir hadîs bilginidir (hâfız), Medîne'de üç yıl kadı ve hatîb olarak vazife yapmış, Zâhiriyye ve Kâmiliyye Dâru'l-hadîslerinde hocalık etmiştir. Oğlu Veliyyu'l-Irâqî, arkadaşı Hâfız el-Heysemî ve talebelerinden Hâfız İbn Hacer el-Asqalânî de büyük hadîs bilginleri arasında yer almışlardır. Bazı eserleri: el-Elfiyye ve Şerhuhâ (hadîs), Tahrîcu-ahâdîsi'l-İhyâ, Tekmiletü-Şerhi't-Tirmizî li'bni Seyyid, Tekmiletü-Şerhi'l-Mühezzeb li'n-Nevevî, Nazmu'l-iktirâh li'bni Daqîq...(45) 31- İbn Berhân: Ahmed b. Muhammed b. İsmâîl (v. 808/1405); Mısırlı, önce şâfiî iken sonra İbn Teymiyye ve İbn Hazm'ı okumuş, zâhiriyye mezhebine meyletmiştir. Zâhir Berkuk zamanında Kureyş kabilesinden bir halîfenin başa geçmesi isteğiyle baş kaldırdığı için darp ve hapsedilmiştir. Hapiste iken ezberden yazdırdığı bazı risâleleri vardır.(46) 32- Seyyid Şerîf el-Cürcânî: Alî b. Muhammed (v. 816/1413); Esterâbad'ın Taku nâhiyesinde doğmuş, memleketinde ve Mısır'da okumuştur. Üstadları arasında Mübârekşâh, el-Bâbertî, ders arkadaşları arasında Şeyh Bedruddîn ve Fenârî vardır. Tasavvuf terbiye ve ilmini Şâh Nakşbend'in hâlifesi Alâuddîn el-Attâr el-Buhârî'den almıştır. Timur nezdinde Teftâzânî ile münazaralar yapmış ve üstün gelmiştir. Semerkand'dan sonra tekrar yerleştiği Şiraz'da vefat etmiştir. Mezhebi hanefîdir. Aklî ve naklî ilimlerde üstaddır. Eserleri asırlarca İslâm dünyasının medreselerinde okunmuştur. Arapça Gramer, Mantık, Felsefe, Kelâm ihtisas sahâsıdır. Bazı eserleri: Metâli', Tevâli', Keşşâf, Mutavvel, Şemsiye, Mevâkıf üzerine hâşiyeler; Şerhu's-Sirâciyye (feraiz), et-Ta'rîfât ve risâleler...(47)
45. age, C. I, s. 354. 46. age, C. I, s. 99. 47. el-Lüknevî, age., s. 130-137.
Buradaki iki mavi çizgi arası içerik site editörünce konulmuştur ve rastgele çıkmaktadır. İçeriğini onayladığımız anlamına gelmez, dikkatli davranın.
|