IX- EBÛ-SEVR MEZHEBİ:
Ebû-Sevr İbrâhîm b. Hâlid (v. 240/854); Bağdatlı, hadîste ve fıkıhta imam, kendisinden Müslim, Ebû-Dâvûd gibi muhaddisler hadîs almışlardır. Önceleri re'y metodu ile ictihad ederken, Şâfiî'nin Bağdâd'a gelmesinden sonra ondan istifade etmiş ve hadîs metoduna yönelmiştir. İmam Mâlik ile Şâfi'î'nin ihtilâf ettikleri meselelere tahsis ettiği bir eserinde daha çok Şâfi'î'nin ictihadını tercih etmiş, bu arada kendi görüşlerine de yer vermiştir. İbnu's-Sübkî onu şâfiî müctehidlerinden sayıyorsa da doğrusu müstakil müctehid olduğudur; Şâfi'î'den istifade etmiş olması, onu taklit etmesini gerektirmemiştir. Kadı Iyad vb. onu müstakil mezheb İmamlarından saymışlar, mezhebinin üçüncü asırdan sonra devam etmediğini kaydetmişlerdir.(16)


X- İbn EYYUB el-ABBÂDÂNÎ MEZHEBİ:
Ebû-Bekr Ahmed b. Süleyman (v. 347/958); Dimaşk'ta doğdu, yetiştikten sonra oraya kadı oldu, Bağdad ve Sâmerrâ'ya gittikten sonra tekrar Dimaşk'a dönmüş ve orada vefat etmiştir. Suriye'de Evzâî mezhebini okutanların sonuncusudur.(17)


IX- İbn EBÎ-LEYLÂ MEZHEBİ:
Muhammed b. Abdurrahmân (v. 148/765); Kûfeli, müstakil müctehid, Emevî ve Abbâsîler zamanında otuz üç yıl Kûfe kadılığı yaptı, hadîste zayıf olduğu söylenmiştir, fakat fıkıhta imam olduğu kesindir. İctihadında re'y metodu hâkimdir. Mezhebi uzun boylu yaşamış, genel ihtilâf kitaplarında zikredilmiştir.

XII- YÛNUS el-EYLÎ MEZHEBİ:
Ebû-Yezîd (v. 159/775); Zührî'nin talebesi ve râvîsi olmuştur, kendisinden el-Leys, Evzâî, İbnu'l-Mubârek, İbn Vehb gibi muhaddisler hadîs almışlardır, kendisi fıkıhtan ziyade hadîs sâhasında tanınmıştır, muhtemelen Mısır'da vefat etmiştir.