B- Koşu:
Koşu yaparak yarışmak
bir spordur; sporun ciddi faydaları yanında yapan ve seyredenler için eğlendirici yanı da vardır; bu sebeple fıkıh kitapları bu nevi sporları oyun ve eğlence bahsinde ele almışlardır.
Sahâbe koşu yarışması yaparlardı. Hz. Ali'nin iyi bir koşucu olduğu söylenmiştir.36
Bizzat Rasûlullah'ın, eşi Âişe ile yarıştığı, ilk yarışmada Hz. Âişe'nin geçtiği, bir müddet sonra yaptıkları yarışmada-bu arada Hz. Âişe şişmanladığı için- Rasûlullah'ın geçtiği, bu müsabakayı değerli bir hâtıra olarak hâfızasında saklayan Hz. Âişe tarafından anlatılmıştır.37

C- Atış müsâbakası:
Hem savaş gücünü arttırmak, hem de boş vakitleri değerlendirmek üzere atış müsabakaları Hz. Peygamber (s.a.v.)'in teşvikine mazhar olmuştur. Bu eğitim ve yarışmayı yapanlara rastladıkça "haydi atın, ben de sizinle beraberim"38 der, onları şevke getirirdi.
Bu konuda tek sınırlama canlı hede
flerle ilgilidir. Av kasdı olmaksızın canlı hedefler üzerinde müsabaka tasvib edilmemiştir.39

D- Hayvan dövüştürmek:
İslâm öncesinden günümüze kadar uzanan bir âdet de horoz, manda, tosun, kaz gibi hayvanları dövüştürüp seyretmek ve eğlenmektir. Zevk ve eğlence uğruna hayvanlara eziyet etmekten ibaret olan bu âdeti Peygamberimiz yasaklamıştır.40